سلام عزیزان

می خواستم در مورد شعری که خودم گفتم کمی براتون صحبت کنم. روی این شعر خیلی کار کردم تا این از آب در اومده. امیدوارم که خوشتون بیاد. تقدیم میکنم به ..... عزیزترین فردم تو زندگی

 

غم کهنه

بـبـیـن مهربان روزگـار مـرا

                غـم و غصه بی شمـار مـرا

ببین این دل زار مجروح من

                گرفته چه سان اعتبـار مـرا

شکسته ترین مـرد پاییزی ام

                بـبـیـن حـالـت نـاگــوار مـرا

جوانی گذشت وطراوت نماند

                چه کس برده آن اقـتدارمـرا

غریبی ، غـم کهنه یک غریب

                گـرفـتـه دوبـاره  قـرار مـرا

کمی طـبع شعـر و کمی امیـد

                بـبـیـن جـمع دارونـدار مـرا

 

* یه شعر دیگه هم گفتم تا به بعضیاااااااا  نشون بدم که با اینکه خیلی غم و غصه دارم ولی هنوزخوشم و بلدم بخندم 

 

وعده

آن وعـده وآن قـرار یـادت نـرود        با هم لب چشمه سار یادت نـرود

خالی ست اگر چه سفره من، اما       مـن منتـظـرم، نـهــار یـادت نـرود   

نظرات 1 + ارسال نظر
زهرا سه‌شنبه 17 خرداد‌ماه سال 1384 ساعت 01:41 ق.ظ http://saattanhaie.blogsky.com

بعد چند وقت که کامنت نذاشته بودم(بنا به دلایلی) بازم اول شدمD:
جفت شعرات قشنگن حالا منظورت با هرکی می خواد باشه
مهم اینه که کی داره میخونه.... و چی درک میکنه ....
ایشالا خنده هات بیشتر شن...دل عزیز اتم شاااااااااااد
قربونت

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد